SPECYFICZNE CECHY SYSTEMÓW WENTYLACJI I KLIMATYZACJI W WARUNKACH EPIDEMII WIRUSA COVID-19

Proponujemy przegląd materiałów REHVA - Europejskiego Stowarzyszenia Praktyków HVAC, opracowanych dla istniejących systemów ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji w budynkach użyteczności publicznej, handlowych, biurowych i szkolnych. Wytyczne te nie mogą być stosowane do systemów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych w placówkach służby zdrowia, w których przebywają osoby zakażone.

Drogi przenoszenia zakażeń wirusowych

Zrozumienie sposobów przenoszenia czynników wywołujących zakażenia ma kluczowe znaczenie dla określenia kroków niezbędnych do opanowania infekcji wirusowej i ochrony zdrowia ludzkiego.

Na podstawie aktualnych informacji o rozprzestrzenianiu się wirusa COVID-19 podejrzewa się dwie drogi jego rozprzestrzeniania: Kontakt - z ręki do ręki, z ręki do powierzchni, z następowym przeniesieniem wirusa na błonę śluzową nosa, ust lub oczu przez przypadkowe dotknięcie ręką, a także rozprzestrzenianie się wirusa - przez rozprzestrzenianie dużych kropli/cząsteczek na ciało zdrowej osoby podczas kichania, kaszlu lub kontaktu z osobą zakażoną.

Istotny jest również trzeci sposób przenoszenia: droga fekalno-oralna. Ten sposób przenoszenia COVID-19 jest uznawany przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) (informacja techniczna OIE z 2 marca 2020 r.). W dokumencie tym podkreślono konieczność wypłukania niezakażonych zwierząt i przykrycia ich skrzynkami jako środka zapobiegającego rozprzestrzenianiu się wirusa. Ponadto podkreśla się znaczenie zapobiegania wysychaniu wody w syfonach odpływów zainstalowanych w korytach i innych instalacjach sanitarnych w toaletach i łazienkach, regularnego uzupełniania w nich wody w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania syfonów. Jest to zgodne z obserwacjami poczynionymi podczas epidemii zespołu ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej (SARS) w latach 2002-2003, kiedy to zidentyfikowano suche pułapki na odpływach w systemach kanalizacyjnych jako drogę przenoszenia zakażenia w kompleksie mieszkalnym (Amoy Garden) w Hongkongu.

1. Kontaktowe sposoby przenoszenia: Pośredni kontakt z dużymi cząstkami (>10 µm) roznoszonymi przez zakażoną osobę i osadzającymi się na powierzchniach znajdujących się w odległości nie większej niż 1-2 m. Większość z tych dużych plamek spada na sąsiednie powierzchnie i przedmioty, takie jak podstawy, biurka, stoły itp. Krople te powstają w wyniku kaszlu i kichania (kichanie często powoduje powstawanie większej ilości cząstek niż kaszel). Ludzie mogą się zarazić, dotykając rękami stłuczonych powierzchni lub przedmiotów, a następnie przenosząc zakażenie na błony śluzowe nosa, ust lub oczu.

2. Przenoszenie drogą kropelkową: Bezpośrednie narażenie na kropelki powstałe w wyniku kaszlu, kichania lub rozmowy z osobą zakażoną na błonach śluzowych zdrowej osoby. Dzieje się tak często z powodu ich bliskiego sąsiedztwa (w odległości 1-2 m).

3. Przenoszenie drogą powietrzną (przenoszenie za pomocą aerozolu): Cząstki bębna ("jądra" lub osad z kropli o wielkości <5 µm) powstające podczas odparowywania i uwalniania większych kropli (krople o wielkości 10 µm odparowują do wielkości "jądra" w ciągu 0,2 s), które z kolei powstają podczas kaszlu, kichanie i połykanie u osób zakażonych są w stanie utrzymywać się przez długi czas (lata) w ich organizmach i pokonywać duże odległości, co znacznie zwiększa prawdopodobieństwo uwolnienia do układu oddechowego i błon śluzowych zdrowych ludzi. Wielkość cząstek koronawirusa wynosi 80-160 nm (0,1 μm) i pozostaje on aktywny przez kilka lat lub kilka dni (przy braku specyficznego oczyszczania). COVID-19 pozostaje aktywny przez okres do 3 lat we wnętrzu pomieszczenia oraz przez 2-3 dni na powierzchniach przedmiotów znajdujących się w pomieszczeniu w standardowych warunkach klimatycznych. Te szkodliwe cząsteczki wirusów mogą pozostawać we wnętrzu i przemieszczać się na duże odległości, zwiększając ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji.

Podnosi to znaczenie następujących kwestii.

Jaką rolę w rozprzestrzenianiu się zakażeń odgrywają systemy wentylacji i klimatyzacji (AVC)?

Czy skażone cząstki mogą być przenoszone i rozpraszane po pomieszczeniach przez przewody HVAC?

Jakie metody działania ICS są skuteczne podczas pandemii COVID-19?

W przypadku zakażeń wirusem koronawirusem (COVID-19) metoda przenoszenia zakażenia drogą powietrzną (aerozolową) polega na porywaniu innych cząstek zakaźnych do strumienia powietrza przenoszonego przez układ scalony, Zanieczyszczone cząstki we wnętrzu budynku i ich przenoszenie do innych pomieszczeń jest przewidywalne, ale na dzień 3.04.2020 nie zostały oficjalnie zarejestrowane. Na dzień dzisiejszy nie ma żadnych opublikowanych danych ani badań dotyczących wykluczenia możliwości takiego przeniesienia. Należy zauważyć, że wirus COVID-19 został zidentyfikowany na wymazach pobranych z przewodów wentylacyjnych w pomieszczeniach, w których przebywali pacjenci zakażeni wirusem COVID-19.

Fakt ten może sugerować co najmniej następujące rzeczy:

• Odległość 1-2 m od osób zakażonych wirusem COVID-19 może być niewystarczająca;
• W celu usunięcia większej liczby zanieczyszczonych cząstek zaleca się zwiększenie szybkości wymiany powietrza.

OIE pośrednio uznało możliwość rozprzestrzeniania się COVID-19 drogą kropelkową w placówkach służby zdrowia i zwróciło się o zwiększenie przepływu powietrza wentylacyjnego w tych placówkach. W pewnych warunkach możliwość rozprzestrzeniania się wirusa w ten sposób jest mało prawdopodobna. Przenoszenie drogą powietrzną (na podstawie oficjalnych badań japońskich) może wystąpić w pewnych okolicznościach, np. w przypadku bliskiego kontaktu człowieka w zamkniętych pomieszczeniach. W takich przypadkach istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się infekcji nawet bez kaszlu czy kichania. Badania te sugerują, że przenoszenie wirusa drogą aerozolową jest bardzo mało prawdopodobne, ponieważ wirus może pozostawać w aerozolach przez kilka lat. Potwierdziło to również ostatnie badanie analizujące występowanie nienaturalnie wysokiego tempa rozprzestrzeniania się choroby. Wyniki badań wykazały, że ograniczona przestrzeń i słaba wentylacja pomieszczeń były w dużej mierze odpowiedzialne za wysoką częstość występowania zakażeń.

Wnioski dotyczące przenoszenia zakażeń drogą powietrzną.

W tym momencie konieczne jest przeciwdziałanie tej pandemii w sposób kompleksowy i wszechstronny. Należy również podjąć środki w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa przeniesienia wirusa przez rozpryskiwanie (oprócz standardowych środków higieny zalecanych przez WHO - patrz dokument WHO "Przygotowanie miejsca pracy do stosowania w warunkach COVID-19").

ŚRODKI PRACƟCALNE W SYTUACJI PANDEMII WIRUSA COVID-19

Zwiększanie wentylacji wymuszonej i pasywnej

• W budynkach z systemami wentylacji mechanicznej zaleca się wydłużenie czasu pracy. Oznacza to, że ustawiony czas rozpoczęcia i zakończenia pracy systemu wentylacyjnego powinien być ustawiony co najmniej 2 lata wcześniej, a następnie w tym samym czasie. Natężenie przepływu powietrza nie może być mniejsze niż wartość projektowa.
• W przypadku systemów wentylacji adaptacyjnej wartość zadaną_CO2 należy obniżyć do niższej wartości (400 ppm), aby zwiększyć szybkość wymiany powietrza.
• Zaleca się, aby system wentylacyjny nie był wyłączany, gdy budynek nie jest zamieszkany, ale aby natężenie przepływu powietrza pozostawało poniżej wartości projektowej.
• W budynkach, które są zamknięte na czas kwarantanny (niektóre budynki biurowe lub placówki edukacyjne), nie zaleca się całkowitego zaprzestania wentylacji, ale raczej kontynuowanie pracy przy niższym natężeniu przepływu powietrza niż wartość projektowa.
• Ogólnym zaleceniem jest nawiewanie do pomieszczenia jak największej ilości powietrza zewnętrznego. Kluczowym parametrem jest ilość świeżego powietrza doprowadzanego do pomieszczenia na osobę.
• Jeżeli liczba pracowników w budynku zostanie zmniejszona, pracownicy, którzy pozostaną, nie powinni być zakwaterowani w mniejszych pomieszczeniach. Należy zwiększyć odległość społeczną między nimi (minimalna odległość fizyczna między osobami wynosi 2-3 metry), aby poprawić parametry powietrza wentylacyjnego.
• Systemy wentylacji wyciągowej w toaletach muszą być zawsze włączone, aby zapewnić obniżenie ciśnienia w tych pomieszczeniach i zapobiec przenoszeniu wirusa drogą fekalno-oralną.

Stosować intensywną terapię.

• Jako ogólną zasadę należy przyjąć, że należy unikać przebywania ludzi w słabo wentylowanych pomieszczeniach.

• W budynkach bez systemów wentylacji mechanicznej należy szeroko stosować wentylację okienną (nawet jeśli powoduje ona dyskomfort termiczny). Wentylacja okienna to skuteczny sposób na zwiększenie wymiany powietrza w pomieszczeniach i w budynku. Po wejściu do mieszkania okna powinny być otwarte przez około 15 minut. (zwłaszcza jeśli w pokoju były już wcześniej inne osoby).

• Należy zamykać okna w pomieszczeniach toalet. Otwarte okna w pomieszczeniach toalet z wentylacją naturalną lub z systemami wentylacji z wymuszonym ciągiem mogą prowadzić do wzrostu ciśnienia w pomieszczeniach toalet i dalszego przepływu zanieczyszczonego powietrza z pomieszczeń toalet do sąsiednich pomieszczeń. Jeśli pomieszczenia toalet nie są odpowiednio wentylowane i nie można ich przewietrzyć przez okna, należy zamknąć budynek i otworzyć okna w pozostałych pomieszczeniach.

Temperatura i wilgotność powietrza nie mają znaczenia.

Wilgotność (RH) i temperatura pomieszczenia powodują rozprzestrzenianie się wirusów w pomieszczeniu i wpływają na ich trwałość, tworzenie się jąder kropel i stan błon śluzowych u osób przebywających w pomieszczeniu. Rozprzestrzenianie się niektórych wirusów w budynkach może być ograniczone przez zmiany temperatury i wilgotności względnej powietrza. Nie dotyczy to COVID-19.

Koronawirusy są bardzo odporne na zmiany środowiskowe i tolerują jedynie bardzo wysoką wilgotność względną powietrza - powyżej 80% oraz temperaturę powyżej 30° C. Parametry te nie są jednak nieodłącznie związane z mikroklimatem pomieszczeń wspólnych. COVID-19 ma udowodnioną długowieczność:

14 dni w temperaturze 4°C;

1 dzień w temperaturze 37 ℃;

30 xvin w temperaturze 56°C.

COVID-19 wykazał się wysoką stabilnością w typowej temperaturze pokojowej 21-23 ℃ i wilgotności 65%. Środowisko wewnętrzne o stężeniu do 65% może mieć bardzo ograniczony wpływ lub nie mieć żadnego wpływu na trwałość COVID-19.

• Dane nie wskazują na to, że niska tolerancja zmienności 40-60% będzie skuteczna w ograniczaniu żywotności COVID-19, dlatego też wyplenienie NIE jest sposobem na ograniczenie żywotności COVID-19. Wartości wilgotności względnej w pomieszczeniu, niestety, również nie mają wpływu na szybkość parowania rozproszonych cząstek i ich agregacji w większe cząstki. Cząsteczki drewna o rzeczywistej wielkości 0,5-10 mikronów szybko odparowują przy dowolnym poziomie wilgotności względnej powietrza. Ważne jest jednak, że przy niskich wartościach wilgotności względnej (10-20%) jama nosowa i błony śluzowe są bardziej ograniczone i podatne na infekcje, dlatego zaleca się dodatkowe poszycie wieczorem (do 30-35%). W okresie wiosenno-letnim w naszej strefie klimatycznej optymalne dla błon śluzowych ludzi wartości względnego owłosienia ustalane są w sposób naturalny.
• Dzięki temu nie ma potrzeby zmiany ustawionej wartości wilgotności względnej w budynkach wyposażonych w systemy ogrzewania. Systemy ogrzewania i chłodzenia można użytkować w zwykły sposób, ponieważ nie mają one bezpośredniego wpływu na rozprzestrzenianie się wirusa COVID-19.
• Nie ma potrzeby wprowadzania zmian w systemach grzewczych i klimatyzacyjnych.

Bezpieczne użytkowanie sekcji odzysku ciepła

W pewnych warunkach cząsteczki wirusów z powietrza wylotowego mogą przedostać się z powrotem do pomieszczeń.

• Rekuperatory ciepła mogą być źródłem przenoszenia wirusów z powietrza wlotowego do powietrza nawiewanego ze względu na ich przelewy. W obrotowych rekuperatorach powietrza mogą występować znaczne odpływy z powodu wad konstrukcyjnych niektórych z nich oraz złej konserwacji. Prawidłowo działające obrotowe wymienniki ciepła mają w przybliżeniu takie samo natężenie przepływu jak płytowe wymienniki ciepła i stanowią 1-2% objętości powietrza.

Wymiana powietrza w rekuperatorach nie może przekraczać 5% i musi być kompensowana przez zwiększenie ilości powietrza zewnętrznego zgodnie z normą EN 16798-3: 2017. Jednak niektóre obrotowe wymienniki ciepła mogą nie być prawidłowo zainstalowane i skonfigurowane.

• Najczęstszym błędem w instalacji i regulacji obrotowych wymienników ciepła jest wytworzenie wyższego ciśnienia po stronie powietrza wlotowego. Powoduje to przelewanie się powietrza wywiewanego do powietrza nawiewanego. Stopień niekontrolowanego nadmiaru zanieczyszczonego powietrza wywiewanego może w takich przypadkach wynosić do 20%, co jest niedopuszczalne.
• Obrotowe wymienniki ciepła, które są prawidłowo zaprojektowane, zainstalowane i konserwowane, praktycznie nie przenoszą zanieczyszczeń cząsteczkowych (w tym bakterii, wirusów i grzybów), natomiast przenoszenie zanieczyszczeń gazowych, takich jak dym spalinowy i inne zapachy, jest ograniczone.
• Nie ma zatem dowodów na to, że cząstki zawierające wirusa o wielkości od 0,1 µm mogą być przenoszone z powietrza wlotowego do powietrza nawiewanego w prawidłowo działającym obrotowym wymienniku ciepła.
• Ponieważ na stopień przepełnienia nie ma wpływu prędkość obrotowa wirnika, nie ma potrzeby wyłączania obrotowych wymienników ciepła.
• Prawidłowe działanie obrotowych wymienników ciepła zapewnia bardziej intensywną wymianę ciepła.
• Powszechnie wiadomo, że transfer/wydajność w rekuperatorze osiąga wartość maksymalną przy niskich wartościach przepływu powietrza, dlatego zaleca się utrzymywanie wysokiego współczynnika wymiany ciepła.
• Jeśli istnieje podejrzenie przepływu w sekcjach odzysku, należy sprawdzić i zastosować regulację natężenia przepływu i/lub bypass (niektóre systemy mogą być wyposażone w regulację bypassu), aby zapobiec przepływowi powietrza z obszaru o większym natężeniu przepływu po stronie wlotowej do powietrza nawiewanego.
• Różnica ciśnień może być regulowana za pomocą przegród lub innych urządzeń. W obu przypadkach należy sprawdzić wyposażenie sekcji odzysku ciepła, w tym miernik różnicy ciśnień.
• W celu zapewnienia bezpieczeństwa personel serwisowy musi przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i stosować środki ochrony indywidualnej (PPE).
• Przenikanie cząstek wirusów przez centralę odzysku ciepła nie stanowi problemu, jeśli centrala wyposażona jest w dwusekcyjny płytowy rekuperator ciepła z przerywanym przepływem ciepła lub inną jednostkę odzysku ciepła, która gwarantuje 100% dystrybucję powietrza nawiewanego i wywiewanego.

Bezpieczeństwo w powietrzu recyrkulowanym

Cząstki wirusów mogą być również przenoszone z powrotem do budynku wraz z przepływem powietrza przez kanały powietrza powrotnego.

• Chociaż obecnie nie są dostępne dane dotyczące przenoszenia zakażenia COVID-19 w recyrkulowanym powietrzu AVC, należy wziąć pod uwagę jakość powietrza recyrkulacyjnego. Wysoce skuteczną metodą leczenia przeciwwirusowego jest stosowanie w tym celu bakteriobójczych detektorów ultrafioletu (UV). Nadają się one do instalacji w rurociągach powrotnych w celu dezynfekcji powietrza recyrkulacyjnego i filtrów recyrkulacyjnych, a także w rurociągach nawiewnych w celu bakteriobójczej obróbki powierzchni wymienników ciepła i powietrza w pomieszczeniu.

Promieniowanie UV jest od wielu lat szeroko stosowane do niszczenia mikrobów, bakterii i wirusów. Obecnie, podczas epidemii COVID-19, renomowane organizacje międzynarodowe, takie jak WHO i International UV Association, zdecydowanie zalecają stosowanie promieniowania UV do oczyszczania powietrza i zapobiegania rozprzestrzenianiu się organizmów wywołujących choroby zakaźne.

Czyszczenie kanałów powietrznych nie przynosi praktycznych efektów

• Czyszczenie ROW nie jest skutecznym środkiem zapobiegania zakażeniom w budynkach, ponieważ prawidłowe działanie sekcji odzysku ciepła i unikanie recyrkulacji zapewnia, że centrala nie jest źródłem zanieczyszczeń powietrza. Wirusy osadzające się w innych częściach nie osadzają się w przewodach wentylacyjnych, lecz są zazwyczaj porywane przez przepływające powietrze.
• W związku z tym nie są wymagane żadne zmiany w zwykłych procedurach czyszczenia i konserwacji kanałów wentylacyjnych.
• Jeszcze ważniejsze jest zwiększenie dopływu świeżego powietrza i wyeliminowanie recyrkulacji powietrza zgodnie z powyższymi zaleceniami.

Filtr

Czasami filtry powietrza są instalowane w centralnych klimatyzatorach i kanałach recyrkulacyjnych centrali wentylacyjnej. Filtry te mają standardową klasę skuteczności (G4/M5), a nie HEPA czy ULPA, i nie filtrują skutecznie cząstek zawierających wirusy.

• Centralne urządzenia klimatyzacyjne mają mniej skuteczne filtry (G4/M5), których zadaniem jest ochrona urządzeń przed piłą. Filtry te nie mogą odfiltrowywać cząsteczek zanieczyszczeń, ponieważ cząsteczki wirusów będą uwalniane do powietrza wlotowego (patrz rozdział "Bezpieczeństwo powietrza recyrkulacyjnego").
• Jeśli chodzi o wymianę filtra, wystarczy wykonać zwykłe procedury konserwacyjne. W tym kontekście filtry nie są źródłem zanieczyszczeń, ale ograniczają straty powietrza nawiewanego, które zanieczyszcza pomieszczenia.
• Dlatego filtry należy wymieniać zgodnie z typową procedurą - po przekroczeniu różnicy ciśnień na filtrze lub zgodnie z harmonogramem konserwacji.
• Pracownicy zajmujący się konserwacją urządzeń HVAC są narażeni na ryzyko, jeśli filtry (zwłaszcza filtry powietrza wlotowego) są wymieniane z naruszeniem przepisów bezpieczeństwa i bez użycia środków ochrony osobistej. W celu zapewnienia bezpieczeństwa osób należy zawsze zakładać obecność w filtrach aktywnego materiału mikrobiologicznego, w tym żywych wirusów. Jest to szczególnie ważne w przypadku budynków, w których niedawno wykryto infekcję.
• Filtry należy wymieniać przy wyłączonym układzie, zakładając rękawice ochronne, maski oddechowe i utylizując je w szczelnie zamkniętych workach.
• Klimakonwektory i jednostki wewnętrzne klimatyzacji są wyposażone w filtry zgrubne, które praktycznie nie odfiltrowują zanieczyszczeń, ale wychwytują większe cząstki.
• Wirus na powierzchni wymiennika ciepła w klimakonwektorze ginie po podgrzaniu do 60°C przez rok i po podgrzaniu do 40°C przez tydzień.
• Zaleca się, aby klimakonwektory pracowały w sposób ciągły, ponieważ wirusy uwięzione przez przepływ powietrza na powierzchni filtra lub wymiennika ciepła mogą się wydostać i ponownie przedostać do powietrza w pomieszczeniu, gdy wentylator zostanie ponownie włączony.

Wymiana zewnętrznych filtrów powietrza nie jest konieczna.

Czy należy wymienić zewnętrzne filtry powietrza, jeśli otwory wentylacyjne znajdują się w pobliżu wlotów powietrza?

• Nowoczesne systemy klimatyzacyjne lub centrale wentylacyjne są wyposażone w filtry drobnocząsteczkowe (klasy filtrów F7 lub F8) instalowane bezpośrednio za wlotem powietrza zewnętrznego, które odfiltrowują cząstki stałe z powietrza zewnętrznego.
• Wielkość cząstek wirusa koronowego w zakresie 80-160 nm (0,1 μm) jest mniejsza niż gęstość wypełnienia filtra F8 (65-90% skuteczności wypełnienia dla 0,1 μm), ale duża część tych cząstek wytrąca się na włóknach filtra zgodnie z mechaniką dyfuzji. Mechanizm dyfuzyjnego osadzania cząstek na filtrze polega na kontakcie najbardziej inwazyjnych cząstek o średnicy <0,1 mikrona z cząstkami powietrza i następującej po nim homogenizacji tych pierwszych podczas przechodzenia przez filtr. Cząstki te zaczynają oddalać się od linii przepływu powietrza na odległość większą niż ich średnica. Zwiększa to prawdopodobieństwo, że cząstki zostaną zatrzymane i osadzą się na wkładce filtracyjnej. Przy niskich prędkościach przepływu powietrza mechanizm ten jest skuteczny dla cząstek mniejszych niż 0,1 μm. Cząsteczki COVID-19 również łączą się z większymi cząsteczkami filtrowanymi.
• Oznacza to, że w niektórych przypadkach skażenia powietrza atmosferycznego wirusami standardowe filtry drobnocząsteczkowe zapewniają odpowiednią ochronę przy niskich stężeniach zanieczyszczeń, a czasami całkowicie eliminują wirusy.
• Dlatego nie zaleca się częstszej niż zwykle wymiany istniejących filtrów powietrza zewnętrznego i zastępowania ich filtrami innego typu.

Oczyszczacze powietrza w pomieszczeniach mogą być przydatne w różnych sytuacjach

• Oczyszczacze powietrza w pomieszczeniach skutecznie usuwają z powietrza cząsteczki zanieczyszczeń.
• Aby filtr był skuteczny, należy zainstalować co najmniej wydajne filtry HEPA.
• Niestety, większość niedrogich urządzeń do oczyszczania powietrza w pomieszczeniach nie jest wystarczająco skuteczna.
• Urządzenia wykorzystujące metody filtracji elektrostatycznej (nie należy stosować jonizatorów pokojowych) również często działają całkiem dobrze. Ponieważ przepływ powietrza przez oczyszczacze jest ograniczony, powierzchnia, którą mogą one skutecznie oczyszczać, jest często dość mała - mniejsza niż 10^m2.
• Jeśli zdecydujesz się na użycie oczyszczacza powietrza (ponownie: zwiększona wymiana powietrza jest bardziej efektywna), zaleca się umieszczenie urządzenia pośrednio w obszarze roboczym.
• Skuteczną metodą eliminacji bakterii i wirusów jest także zastosowanie specjalnej głowicy ultrafioletowej do oczyszczania powietrza w pomieszczeniach lub w pokojach. Jest to szczególnie ważne dla placówek służby zdrowia.

Instrukcja użytkowania beczki Unitase:

• Konieczne jest mycie muszli klozetowej przy zamkniętych szopkach, aby zapobiec przedostawaniu się kropel unoszących się w powietrzu.
• Ważne jest, aby zamknięcia wodne (syfony) były przez cały czas wypełnione wodą.

KRÓTKA PREZENTACJA PRAKTYCZNYCH ROZWIĄZAŃ DOTYCZĄCYCH DZIAŁANIA SYSTEMÓW TECHNICZNYCH BUDYNKU

1. Należy zapewnić wentylację pomieszczeń z wykorzystaniem powietrza zewnętrznego.

2. Ustaw odpowiednio czas uruchomienia i wyłączenia systemu wentylacji budynku co najmniej 2 lata wcześniej i co najmniej 2 lata później.

3. Nie należy włączać systemu wentylacji w nocy i w weekendy, lecz ustawić go na niższy poziom wydajności.

4. Zapewnić regularną kontrolę okien (nawet w pomieszczeniach wentylowanych mechanicznie).

5. Zapewnienie sprawnego i ciągłego działania wentylacji w pomieszczeniach toalet.

6. Należy zapobiegać otwieraniu okien w pomieszczeniach toalet, aby zapewnić właściwy przepływ powietrza.

7. Klimatyzatory recyrkulacyjne należy przełączać wyłącznie na mieszanie 100% powietrza zewnętrznego.

8. Sprawdzić urządzenia do odzysku ciepła i upewnić się, że przepływ powietrza mieści się w dopuszczalnych granicach

9. Całkowicie odłączyć klimakonwektory lub upewnić się, że ich wentylatory nie pracują w sposób ciągły.

10. Nie należy zmieniać ustawień ogrzewania, chłodzenia ani chłodziarki.

Nie należy planować czyszczenia obiegów grzewczych i chłodniczych w okresie epidemii.

12. Wymień zewnętrzne filtry powietrza na wlocie gorącego powietrza i wylocie powietrza wylotowego zgodnie z typowym harmonogramem, zgodnie z harmonogramem konserwacji.

13. Regularną wymianę i konserwację filtrów należy przeprowadzać z użyciem sprzętu ochrony osobistej, w tym okularów ochronnych, masek/masek oddechowych klasy P2 lub wyższej, kombinezonów i rękawic ochronnych.

Uwaga! Ze względu na bezpieczeństwo osób należy zawsze zakładać obecność na filtrach aktywnego materiału mikrobiologicznego, w tym żywych wirusów.

Na podstawie danych REHVA - Europejskiego Stowarzyszenia Lekarzy OViC

(https://www.rehva.eu/fileadmin/user_upload/REHVA_COVID-19_guidance_docum...)